شیرینی نام تو و شهدِ یادت به کامها می نشیند؛
دوباره طاقها برای نصرتِ تو قد علم می کنند؛
کاغذهای رنگی به شاد باش تو در باد می رقصند؛
دوباره همه دیوارهای شهر با سرانگشتانِ احساس چراغان می شود.
اما … کاش گفتن و شنودن از تو سهم همه ثانیه ها باشد و یادآوریت همه دقایق را پر کند و خدمت به تو انگیزه همه حرکتها شود! کاش سینه مان صندوق صدقهای شود و قلبمان سکه‌ای نذر سلامتت! کاش دردمان همیشه با توسل به تو آرام گیرد و دستمان جز به دعا برای تو به آسمان نرود،
کاش انتظار تو زنگی باشد که از نافرمانیت بازمان دارد!
کاش حال و هوای همیشه دلمان به رنگ نیمه شعبان باشد…
