روز ملی شوراها

نهم اردیبهشت به‌عنوان روز شوراها نامگذاری شده است. شوراها در ذیل فصل قانونی مجلس شورای اسلامی به‌عنوان نهادی برای مسوولیت‌پذیری و نظارت بر امور تصدیگری تدوین شده‌اند و الگوهای موفق در دنیا نیز تقریبا همه وظایف تصدیگری را از طریق نظارت شورا بر بخش خصوصی به شوراها داده‌اند. پس از روی کار آمدن دولت اصلاحات، اولین انتخابات رسمى شوراها براساس قانون اساسى روز هفتم اسفند 1377 یعنى 20 سال بعد از پیروزى انقلاب اسلامی در چارچوب برنامه توسعه سیاسى و گسترش نهادهاى مدنى و مشارکت عمومى برگزار شد و حدود 185 هزار نفر اعضاى اصلى و على‌البدل در سراسر کشور از سوی مردم برگزیده شدند و بالاخره در روز نهم اردیبهشت 1378 شوراهاى شهر و روستا به‌طور رسمى دوره چهار ساله مسوولیت خویش را آغاز کردند. در متمم قانون اساسی مشروطه (۱۲۸۶) نیز به لزوم ایجاد انجمن‌های ایالتی و ولایتی (به عنوان شوراهای محلی) اشاره شده ‌بود. که در دوران پهلوی اول با عنوان انجمن بلدیه و دوران پهلوی دوم با عنوان انجمن شهر مطرح بود اما با توجه به ناکارآمدی این نهادها، این آرزو همچنان در محاق ماند. پنجمین دوره انتخابات شوراها قرار است 29 اردیبهشت ماه سال‌جاری در سراسر کشور برگزار شود.

بی تردید شوراها بی واسطه ترین حلقه ارتباطی شهروندان، با حاکمیت جامعه هستند. حفظ هویت و اصالت شهرها و روستاها، ترویج فرهنگ نظم و قانون  و  گسترش نمادهای دین و اخلاق و اهتمام به سلامت  محیط زیست و ارتقای رفاه عمومی از اهداف تشکیل شوراها است،

عید مبعث

ماجرای بعثت حضرت پیامبر، با نقل های متفاوتی روایت شده است. چه سخنی رساتر و شیرین تر از بیان امام هادی علیه السلام که می فرماید: «هنگامی که محمد صلی الله علیه و آله ترک تجارت شام گفت و آنچه خدا از آن راه به وی بخشیده بودبه مستمندان بخشید، هر روز به کوه حراء می رفت و از فراز آن به آثار رحمت پروردگار می نگریست، و شگفتی های رحمت و بدایع حکمت الهی را مورد مطالعه قرار می داد.

به اطراف آسمان ها نظر می دوخت، و کرانه های زمینو دریاها و دره ها و دشت ها و بیابان ها را از نظر می گذرانید، و از مشاهده آن همه آثار قدرت و رحمت الهی، درس عبرت می آموخت.

ازآنچه می دید، به یاد عظمت خدای آفریننده می افتاد. آن گاه با روشن بینی خاصی به عبادت خداوند اشتغال می وزید. چون به سن چهل سالگی رسید خداوند نظر به قلبوی نمود، دل او را بهترین و روشنترین و نرمترین دلها یافت.

در آن لحظه خداوند فرمان داد درهای آسمان ها گشوده گردد. محمد صلی الله علیه و آله از آنجا به آسمان ها می نگریست، سپس خدا به فرشتگان امر کرد فرود آیند، و آنها نیز فرود آمدند، و محمد صلی الله علیه و آله آنها را می دید. خداوند رحمت و توجه مخصوص خود را از اعماق آسمان ها به سر محمد صلی الله علیه و آله و چهره او معطوف داشت.

در آن لحظه محمد صلی الله علیه و آله به جبرئیل که در هاله ای از نور قرار داشت نظر دوخت. جبرئیل به سوی او آمد و بازوی او را گرفت و سخت تکان داد و گفت: ای محمد! بخوان. گفت چه بخوانم؟

جبرئیل گفت: «نام خدایت را بخوان که جهان و جهانیان را آفرید. خدائی که انسان را از ماده پست (نطفه) آفرید. بخوان که خدایت بزرگ است. خدائی که با قلم دانش آموخت و به انسان چیزهائی یاد داد که نمی دانست»

برگرفته از : http://www.hawzah.net/fa/Occation/View/67512